درد دل چهار ماه پیش..

درد دلی که حدود چهار ماه پیش در دفتر الکترونیکم نوشته بودم؛ وصف حال دانشگاه ارومیه است...

"وقتی مسئولین معاونت دانشجویی دانشگاه اولویت های کاری شان را فراموش می کنند و یا اصلا اولویت ها را نمی شناسند و به جای رسیدگی به احوالات ناگوار دانشجویان خوابگاهی در جلسات رنگارنگ والبته بی ربط به حوزه ی مسئولیتشان (مثل حضور در جلسه ی استانی با محوریت شرکت های دانش بنیان) شرکت نموده و خود را فعال عرصه ی سیاسی و اجتماعی معرفی میکنند، ته اش میشود روزی که خوابگاه معلوم الوضعیتی مانند خوابگاه بنت الهدی روی سر دانشجویان بدبخت و بیچاره آوار شود و بی کفایتی مسئولین دانشجویی را فریاد بزند.

وقتی آینده ی دریاچه ی خشک شده ی ارومیه برای ریاست این دانشگاه مهمتر از آینده ی 23 هزار دانشجوی مشغول به تحصیل در این دانشگاه باشد، ته اش میشود دلزدگی و افسردگی دانشجویانی که فکر میکردند دانشگاه ارومیه مقصد همه ی آمال و آرزوهای بزرگ و کوچکشان است.

وقتی سیاست بازی و سیاست زدگی اولویت اصلی مسئولین آموزش دانشگاه می شود و برگزاری فلان جلسه در فلان روستای اطراف شهر بر آینده ی آموزشی دانشجویان محقق و پر تلاش پیشی میگیرد نتیجه اش میشود اینکه دانشگاه ارومیه از لحاظ سطح علمی پایین تر از هر دانشگاهی قرار میگیرد که اگر مسئولین امر کمی برای هویت پژوهش دلسوزی می کردند قطعا نتیجه ی عکسی به دست می آمد."

همین!!!